معناي زندگي- بخش سوم و پاياني

احمد راسخي لنگرودي

اين‌كه در پاره‌اي موارد مي‌بينيم بعد از آن‌همه دوندگي‌ها و سعي و تلاش‌ها در بهبود امور جزئي زندگي، گاه احساس سرگشتگي و افسردگي به سراغمان مي‌آيد و احساس ناخوشايند پوچي به ما دست مي‌دهد، از آن روست كه در زندگي خود اساسا معنايي نمي‌يابيم و در جستجوي فلسفه حيات گامي برنمي‌داريم. گمان مي‌كنيم هدف از زندگي همين راهي است كه ما تاكنون اختيار كرده‌ايم؛ در حالي كه معنا و هدف از زندگي بايد ارزشي فراتر از خود زندگي داشته باشد، والا زندگي معامله‌اي زيان‌آور است. سودي در بر نخواهد داشت؛ حتي اگر ارزشي معادل با زندگي هم داشته باشد، قابل معامله كردن نيست. در ‌صورت مبادرت به چنين معامله‌اي، چگونه مي‌توان رنجها و آلام و ناكامي‌هاي زندگي را تحمل كرد و به قول نيچه بر «غير قابل تحمل بودن زندگي» فائق آمد؟!......